Feitelijk is het hof van het ancien régime niets anders dan een buitengewoon uitgebreid huis met huishouding van de Franse koningen en hun verwanten met alle mensen die daar in enge of bredere zin toe behoren. De vorst voert het gezag over zijn land zoals over zijn huishouding: een patrimoniale staatsstructuur zogezegd. [1, blz. 63] De samenleving is hiërarchisch ingericht, met aan de top het Franse hof als residentie van de koning én hofadel. Want hét kenmerk voor de manier van wonen van hovelingen is dat ze allemaal – of het merendeel in ieder geval – woont in het huis van de koning (bijvoorbeeld in het kasteel van Versailles) met daarnaast eventueel nog een woning, een hotel, in de stad Parijs. Het gezelschap is altijd hetzelfde, alleen de verblijfplaats wisselt; nu eens wonen ze in Parijs, dan weer gaan ze met de koning mee naar Versailles of naar Marly of een van zijn andere kastelen; een ander moment nemen ze hun intrek op hun landgoederen of bezoeken het landgoed van vrienden.
Versailles
Vaticaan
Binnen een bepaalde traditie ontwikkelen hovelingen een uitzonderlijke fijngevoeligheid voor de houding en wijze van zich manifesteren. Een wijze die in lijn is met de stand en status in de samenleving. Gebaren en de zichtbare omgeving zijn zowel product als uitdrukking van hun sociale situatie. [1, blz. 92] Het hof dat een voorloper is van de zich ontwikkelende en ten dele als tegenbeeld voortlevende beroepsburgerlijke, stedelijk industriële samenleving.
Gerelateerde begrippen
huis-familie-palais- gloire-Medici-Gonzaga-Montefeltro-Sforza-Fugger-Pazzi-Streozzi-noblesse de robe-Leo X-Aleander VI/Borgiapaus-Concilie van Trente-Bartholomeusnacht
Hofcultuur 